Σχετικά με την παρακμή της τέχνης του ψεύδεσθαι

Σχετικά με την παρακμή της τέχνης του ψεύδεσθαι
 
Εισήγηση προς συζήτηση στη Λέσχη Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Χάρτφορντ, υποψήφια για το βραβείο των 30 δολαρίων. (Δεν πήρε το βραβείο)

ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΙΝΙΣΣΟΜΑΙ ότι η ανθρώπινη συνήθεια του ψέματος έχει υποβαθμιστεί ή ατονήσει- κάθε άλλο, αφού το Ψεύδος ως Αρετή, ως Αρχή, θα ισχύει πάντα. Το Ψεύδος, είται για αναψυχή είτε για παρηγορία είτε ως καταφύγιο σε ώρα ανάγκης, η τέταρτη Χάρις, η δέκατη Μούσα, ο καλύτερος και πλέον έμπιστος φίλος του ανθρώπου, είναι αθάνατο και δεν πρόκειται να εκλείψει από τον πλανήτη μας, τουλάχιστον όσο υπάρχει αυτή η Λέσχη. Η διαμαρτυρία μου αφορά, απλώς, τον ευτελισμό της τέχνης του ψεύδεσθαι. Κάθε άνθρωπος κάποιου επιπέδου, που διαθέτει στοιχειώδες αισθητήριο, αν αναλογιστεί πόσο χοντροκομμένα και ξεδιάντροπα ψέματα αραδιάζονται στις μέρες μας, δεν μπορεί παρά να νιώσει θλίψη που μια τόσο ευγενής τέχνη εκπορνεύεται με αυτόν τον τρόπο.

Ο πολυδιαβασμένος Μαρκ Τουέιν σε ένα επίκαιρο διήγημα μας προτείνει να λέμε ψέματα με καλό και όχι δόλιο σκοπό- προς όφελος των άλλων και όχι από ιδιοτέλεια- κατά τρόπο θεραπευτικό, φιλεύσπλαχνο, φιλανθρωπικό και όχι άκαρδο, βλαπτικό, μοχθηρό.

Η παρακμή αυτής της τέχνης σήμερα γίνεται αντιληπτή παρακολουθώντας απλά και μόνο μια προεκλογική ομιλία κάποιου πολιτικού αρχηγού (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα).

(Καθήκοντα ταξιδιωτικού πράκτορα και άλλα διηγήματα από τις εκδόσεις Ποταμός)

Δημοφιλείς αναρτήσεις