"Το τελευταίο θεώρημα του Γιάννη"
Κεφάλαιο 1, Η αγορά 28 Δεκεμβρίου 2043, Αθήνα 9 π.μ. "Μαμά, μπαμπά ξυπνήστε! Σήμερα πάμε να πάρουμε το ρομπότ μου!" φώναξε ο Γιάννης, γεμάτος ανυπομονησία. Είχε μόλις κλείσει τα 15 και σύμφωνα με την καινούργια νομοθεσία είχε πλέον δικαίωμα στο προσωπικό του ρομπότ. Η οικογένεια Αθανασίου διέθετε ήδη δύο. Ο MX56 ανήκε στον καθηγητή μαθηματικών κ. Πέτρο Αθανασίου και τον βοηθούσε στα ακαδημαϊκά του καθήκοντα. Η FX72, της Μαρίας Ιωάννου Αθανασίου, αναλάμβανε τις δουλειές του σπιτιού και την καθημερινότητα της δεκάχρονης Αναστασίας. Ο Γιάννης όμως ήθελε κάτι περισσότερο. Καιρό τώρα ονειρευόταν ένα WX42, το πιο προηγμένο μοντέλο με ενσυναίσθηση και δυνατότητες εξατομικευμένης μάθησης. Μετά το πρωινό η οικογένεια κατευθύνθηκε στο πολυκατάστημα Zeus. Ο Γιάννης διάλεξε τον WX42 με μεγάλη προσοχή. Ανθρώπινη μορφή, νεαρός, γύρω στο 1,80 και ντυμένος απλά με φόρμα και κουκούλα. Ο πωλητής χαμογέλασε και υποσχέθηκε παράδοση σε πέντε ημέρες. Κε...
